O pasado 1 de xuño entraba en vigor no
Parlamento Español a nova tarifa da luz, aprobada a mesma polo
autodenominado "goberno máis progresista" da farsa chamada Transición.
Así pois, a clase traballadora de Galicia, e tamén do resto do Estado
Español, estamos a padecer desde hai meses un incremento desorbitado nos
prezos das facturas eléctricas, o cal repercute directamente na
estabilidade da maioría social. Os prezos dos recibos da luz, xa altos
de por sí antes do “tarifazo”, dependen esencialmente de tres
principios: o negocio que fan as empresas coa enerxía, os altos impostos
que non repercuten no noso benestar e os gastos fixos regulados. E o
maior beneficiario desta suma agora mesmo é a oligarquía no poder.
É evidente, por tanto, que se
facemos unha lectura adecuada do que sucede, efectivamente atopámonos
diante dun descarado engano. O que pagamos por un ben común como é o da
enerxía non se corresponde co que custa xerar o mesmo. É un feito de
facto, que os monopolios enerxéticos só miran polos seus beneficios, e
fano con elevadas cifras. Endesa pechou o ano 2020 cun beneficio de
1.394 millóns de euros; Iberdrola, con 3.610 millóns e Naturgy, con 490
millóns.
Fronte ao saqueo e a especulación,
as distintas receitas dos partidos políticos do réxime, armazón que
blinda os intereses dunha casta parasitaria a cal compra á clase
política mediante recompensas nos consellos de administración de
empresas eléctricas, só achegan populismo e oportunismo a un problema
que é de alta gravidade. Nin a creación dunha empresa estatal pública,
cando hai contratos gubernamentais de anos por diante coas eléctricas o
cal supón un timo en si mesmo, nin unha tarifa eléctrica galega,
insolidaria co resto de pobos do Estado e que ninguén asegura por iso
que sexa máis baixa, van solucionar algo respecto disto.
A historia da loita social no noso
país demóstranos que só a nacionalización das eléctricas e o control
democrático das mesmas vai facer posible o benestar social. E para iso,
fai falta que a esquerda rupturista artelle unha fronte común
republicana, involucrándose a mesma na organización das capas populares
en cada mobilización, facendo pedagoxía sobre as mesmas nestes tempos de
desafección política, para conquistar o ben común e blindalo.
Diante desta tarefa, desde a
Plataforma Galega pola Terceira República chamamos, por unha banda se es
republicana ou republicano á participación activa nun espazo plural e
democrático como é o noso, e doutra banda a avanzar cara a un encontro
aberto entre os sindicatos de clase, as asociacións sociais e os
partidos políticos da esquerda transformadora crean urxente construír a
unidade popular desde abaixo para, entre outras cousas, loitar polo que é
noso.
POLA NACIONALIZACIÓN DAS ELÉCTRICAS!
POLA LOITA CONTRA O CAPITAL!!
POLA REPÚBLICA!!!
